درباره حمله ایران به تهدیدات برون مرزی

قدرت و مسئولیت در روابط بین الملل دو روی یک سکه هستند که بصورت همزمان باعث ارتقای جایگاه یک کشور در منطقه خواهند شد.

در غیر اینصورت بی اعتمادی و احساس ناامنی باعث رقابت های امنیتی و دور شدن همسایگان از اتکای به یکدیگر و کشاندن پای قدرت های فرا منطقه ای به منطقه خواهد شد.

- محسن بهاروند ، دیپلمات بازنشسته در یادداشتی برای جماران نوشت: حمله محدود ایران به اهدافی در عراق و پاکستان مباحث زیادی بین دیپلمات ها، سیاستمداران و حقوقدانان در داخل و خارج از کشور برانگیخته است.

نگارنده در این یادداشت کوتاه دیدگاه شخصی خود را مطرح می کند.

اول.

اصل بنیادین و عرفی نظام بین الملل احترام به حاکمیت و تمامیت سرزمینی سایر کشورها است.

متاسفانه آمریکا پس از حمله تروریستی یازده سپتامبر و شروع به اصطلاح جنگ علیه تروریسم باعث تضعیف این اصل شد و رویه این کشور به سایر کشورها نیز سرایت کرد.

دوم.

قدرت نظامی هر کشور بخش مهم و اصلی منابع قدرت هر کشوری است.

در روابط خارجی قدرت نظامی مقوم، پشتیبان، اطمینان بخش دیپلماسی است.

قدرت نظامی اعتماد به نفس دیپلمات را تقویت می کند و او را در تامین منافع ملی کمک می کند.

در حالیکه هیمنه و توان نظامی حامی و ستون مستحکم دیپلماسی است آخرین ابزاری که در روابط خارجی مورد استفاده قرار می گیرد نیروی نظامی است که بصورت ک�