یادداشت مشترک سیّد مصطفی محقق داماد - محمد درویش زاده پیرامون مدیریت تعارض منافع / تعلل نابخشودنی دولت و مجلس مستقر در مبارزه با فساد

چرا با گذشت بیش از 20 سال از فرمان 8 ماده ای مقام معظم رهبری در رابطه با مبارزه با فساد و تشکیل ستاد های مبارزه با فساد و آغاز دادگاه های موسوم به استجازه و آثار مخربی که بر روح و روان جامعه ایرانی گذاشته است، - در قسمت اول از این سلسله نوشتار (روزنامه اطلاعات، 11 بهمن) توضیحی در خصوص مفاهیم و شکل های نه گانه تعارض منافع ارائه شد، اکنون و در قسمت دوم در صدد توضیح این مطلب هستیم که فرایند های پیچیده و هزارتوی قانونگذاری چگونه امکان قاعده گذاری برای مدیریت تعارض منافع را در طول قریب به 10 سال گذشته از بین برده است، امید آنکه این نکات موجبات تحریک و تحرک قانونگذاران آتی را برای تصویب هرچه سریع تر قواعد حقوقی ناظر به مدیریت تعارض منافع را فراهم کند.

1-اهمیت و نقش زیرساختی قواعد تعارض منافع برای مبارزه با فساد:  در همه کشور ها و در همه سطوح عمومی حاکمیتی و نخبگانی، همواره گفتمان مبارزه با فساد، گفتمانی پذیرفته شده است، در کشور عزیز ما حساسیت به مبارزه با فساد در همه سطوح عمومی، حاکمیتی و نخبگانی در نهایت مقبولیت است به حدی که گاه این مقبولیت مورد سوء استفاده برخی سیاسیون و فرصت طلبان هم قرار گرفته است، شاید اولین سند راهبردی در این زمین فرمان 8 ماده ای مقام معظم رهبری باشد که در سال 1380 خطاب به سران سه قوه صادر شده است، وجود ستاد های