نگاهی به فیلم میرو ؛ نیاز به تصویر متفاوت از سیستان و بلوچستان

«میرو» شباهت عجیبی به فیلم «هوک» دارد که سال گذشته در جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد؛ با همان محتوای ارزشمند اما ساختاری نه چندان محکم و قوی در قصه گویی.

- میرو سومین اثر سینمایی ریگی از فیلمسازان بلوچ کشور پس از فیلم های لیپار و هوک است که در ژانر کودک و نوجوان تولید شده و در بستر قصه ای متعلق به دوران دفاع مقدس در دهه 60 روایت می شود.

فیلمساز همانند فیلم های قبلی خود به سراغ خطه سیستان و بلوچستان رفته است.

میرو شباهت عجیبی به فیلم هوک دارد که سال گذشته در جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد؛ با همان محتوای ارزشمند اما ساختاری نه چندان محکم و قوی در قثه گویی.

در هوک فیلمساز با روایت زندگی دوبرادر و در میرو با نمایش رابطه عاطفی یک پدر و پسر می خواهد بخش هایی از واقعیت قوم بلوچ و منطقه سیستان و بلوچستان را به تصویر بکشد.

بلوچ ها، قومی آرام و به دور از ستیزه جویی و اهل مدارا هستند و متاسفانه در چند دهه گذشته، به واسطه فعالیت های معدودی از افراد که خشونت را بر پیشانی برخی از طوایف این قوم وصله کرده اند، چهره ای ناقص و حتی متناقض در اذهان عمومی به وجود آمده است.

  داستان میرو میرو داستان نوجوانی است که با وجود مخالفت های سرسخت پدر و مادرش اهل قمار و شرط بندی است.