رأی نمی دیم تا اصلاح بشید!

یک استدلال رایج بین مخالفان شرکت در انتخابات این است که  «رأی نمی دیم تا اصلاح بشید».

البته این دسته از مخالفان با آنها که از بیخ وبن با نظام و کشور مشکل دارند، - یک استدلال رایج بین مخالفان شرکت در انتخابات این است که  رأی نمی دیم تا اصلاح بشید .

البته این دسته از مخالفان با آنها که از بیخ وبن با نظام و کشور مشکل دارند، فرق می کنند؛ چه بسا دلسوزانی هستند که می خواهند اصلاحات را از طریق قهر دنبال کنند نه رأی.

به گزارش ایسنا، محسن مهدیان در یادداشتی در همشهری نوشت: اما این استدلال و این نیت برای رأی ندادن کافی نیست.

یعنی با قهر نتیجه نمی گیرند.

به چه دلیل؟ دو دلیل در این رابطه وجود دارد.

دلیل اول قدیم ها در تهران برخی بزن بهادرها ابتدای دعوا و جدل خودزنی می کردند.

همان ابتدا یکی به خود می زدند تا طرف مقابل بترسد و عقب نشینی کند.

این استدلال برای رأی ندادن هم از این دست است.

مثل اینکه شاگردی به معلمش بگوید اگر اصلاح نشوید، درس نمی خوانم.

خب، چه کسی ضرر می کند؟ اما این خودزنی دو ضرر دارد: الف: ضرر اول را خود فرد می بیند.

آن که رأی نمی دهد، در اصل رأی می دهد؛ رأی به سه چیز؛ رأی برای وکالت به دیگری تا جای او انتخاب کند، دوم رأی به انتخاب او و سوم رأی به شرایطی که در آینده اتفاق می افتد.