تراز دینداری حکیمانه

جوانمردی که عربده های مستانه حاکمان مستبد و متجاوزان ستمگر را با صلابت و شجاعتش خاموش کرد و همهمه های عیش و فساد را با عتاب مؤمنانه فرونشاند، - آن هنگام که فاطمه بنت اسد رو به دیوار کعبه ایستاد تا در نجوایی صمیمی از خالق هستی بخواهد، ولادت حملش را آسان گرداند، شاید خود او هم باورش نمی شد به یکباره دیوار شکافته شود وخانه خدا صدف وجود نوزادش گردد.

چرا که بشر تا آن زمان و تا اینک، چنین تجربه ای نداشته و ندارد.

از آن روز، 13 رجب به عنوان روزی با شکوه در حافظه تاریخ ماندگارشد.

پیامبر اکرم(ص) از همان ابتدا، متولی تعلیم و تربیت فرزند ابوطالب که از سوی پدر، علی(ع) نام گرفت،شد و هر آنچه توانست اسرار هستی را در جانش ریخت تا گویای سلونی شود.

علی(ع) با پشتوانه معارف احمدی(ص) و طهارت ذاتی که او را شایسته خانه زادی کعبه ساخته بود، از صبح بعثت همه جا همراه پیامبر (ص) شد و یاریش رساند، تا آنکه نام اسلام آوازه گرفت و به خانه ها راه یافت.

در شعب ابی طالب سنگ به شکم بست، در لیله المبیت در جای پیامبر (ص) خوابید، در غزوات برای ماندگاری راه ورسم رسالت، داس شمشیر را به جولان درآورد و داوطلب نبرد با یلان عرب شد، در بدر شمشیرش پیروزی را به اردوگاه مسلمانان آورد، در احد تن خود را به تیغ های آخته دشمن سپرد و سپر جان رسول الله گردید.