راهبرد بندبازی با انتخابات

مهم ترین مانع در برابر جامعه پذیری اصلاح طلبان رادیکال خودشان هستند که نمی خواهند به آداب مردم سالاری مبادی باشند.

- فارس پلاس؛ محمدجواد اخوان در یادداشتی نوشت:  می گویند کودکی با والدینش قهر کرده بود و هرچه صدایش می زدند سر سفره غذا حاضر نمی شد.

در همان حال اصرار و انکار، البته زیرچشمی به سفره و بشقابی که برایش کشیده بودند نگاه می کرد و می گفت: من که غذا نمی خورم، اما برای هر که ریخته اید، کم ریختید! این ماجرا تقریباً شبیه سندی است که تحت عنوان راهبرد انتخاباتی جبهه اصلاحات ایران منتشر شد؛ سندی که آن را می توان در دو جمله خلاصه کرد با دست پس زدن و با پا پیش کشیدن انتخابات! از فحش های سیاسی (!) این بیانیه انتخاباتی - که متداول متون اصلاح طلبان رادیکال است- بگذریم، مخلص کلام آن است که می گویند این انتخابات برای ما جذابیتی ندارد، اما اگر دیدیم مردم تمایل دارند، ما هم می آییم! در واقع به زبان بی زبانی می خواهند بگویند انتخابات آن است که ما بپسندیم و نهایتاً منتی هم سر نظام گذاشته اند که اگر مردم استقبال کردند، ما هم چنین خواهیم کرد! آیا چاره ای جز این هم داشته اند؟ در واقع اگر چنین کنند برای بقای خودشان است، چراکه معنایی جز پشت کردن به مردم – در واقع انتحار سیاسی- ندارند! از اسفند 1381 که ستاره بخت اصلاح طلبان غروب کرد تا به اسفند 14