افزایش دستوری شروع سن سالمندی؟!

بارها نسبت به پیامدهای سالمندی جمعیت کشور هشدار داده شده است، اما متأسفانه پژواک این هشدارها، در برنامه هفتم توسعه، در تصویب قانون جامع حمایت از حقوق سالمندان، - بخشنامه اخیر معاون محترم بهداشتی وزارت بهداشت، در افزایش سن شروع سالمندی در جامعه ایرانی، از 60 سال فعلی به 65 سالگی، مایه تعجب فراوان است؛ سن شروع سالمندی از منظر سازمان جهانی بهداشت، سن 60 سال درنظر گرفته شده است و در منابع طب سنتی ایرانی از جمله کتاب قانون بوعلی سینا نیز، سن شیخوخیت را، از 60 سالگی به بعد، درنظر گرفته اند.

اما یک معیار علمی معتبر هم ، برای تعیین شروع سن سالمندی یک جامعه وجود دارد که بخشنامه ای و دستوری نیست! در این فرمول علمی، اگر 15 سال، از سن امید زندگی بدو تولد یک جامعه، کاسته شود، سن شروع سالمندی آن جامعه، مشخص می گردد؛ اگر از تأثیرات مرگ و میرهای رخداد اپیدمی کرونا بر میانگین طول عمر ایرانیان هم بگذریم، و به گزارش رسمی اعلامی، اعتماد کنیم، در حال حاضر، امید زندگی ایرانیان، حدود 75 سال است، که اگر 15 سال از آن، کم کنیم، همان سن 60 سالگی، شروع سن سالمندی جامعه ایرانی خواهد بود.

[در کشورهای توسعه یافته که سن امیدزندگی از حدود 80 تا 89 سال است، سن شروع سالمندی، از 65 سالگی درنظر گرفته می شود.