نکته ای درباره دستور خط فارسی

فرهنگستان زبان و ادب فارسی نگارش این ترکیب ها را این طور درست می داند: خودبه خود، دست به دست، دم به دم، روبه رو، لابه لا و لحظه به لحظه.

- فرهنگستان زبان و ادب فارسی نگارش این ترکیب ها را این طور درست می داند: خودبه خود، دست به دست، دم به دم، روبه رو، لابه لا و لحظه به لحظه.

به گزارش ایسنا، فرهنگستان زبان و ادب فارسی در ادامه بیان نکاتی درباره دستور خط فارسی به فاصله گذاری ترکیب های ساخته شده با بیناوند پرداخته است.

در این یادداشت کوتاه آمده است: بیناوندها تکواژهای وابسته ای هستند که در میان دو واژه می آیند و یک واژه مرکّب تازه می سازند.

ترکیب های ساخته شده با بیناوندهایی مانند ا ، به ، تا ، در و وا با نیم فاصله/ بی فاصله نوشته می شوند: دورادور، سراسر، تابه تا، جابه جا، خودبه خود، دست به دست، دم به دم، روبه رو، سربه سر، لابه لا، لحظه به لحظه، لنگه به لنگه، موبه مو، بیخ تابیخ، سرتاپا، سرتاته، گوش تاگوش، پیچ درپیچ، تودرتو، جورواجور آن دسته از ترکیب های ساخته شده با بیناوند الف که در آن ها امکان پیوستن بیناوند به حرف پیشین وجود دارد پیوسته نوشته می شوند: تنگاتنگ، دمادم، رنگارنگ، لبالب، مالامال، کشاکش، تکاپو