خاک بی مهری روی خانه ترابی ها

خبرگزاری فارس _ کرمان، مهدیه طاهری مقدر: در هر گوشه ای از استان کرمان که بنگریم آثاری تاریخی که نشانگر هویت و فرهنگ ماست را می بینیم و این آثار می توانند به هر شکلی چشم نوازی کنند از کاروانسراها گرفته تا مساجد و خانه های قدیمی ساده ای که با روش های معماری سنتی آمیخته شدند جلوه ویژه ای به خود گرفته اند.

مثلا همین خانه حاج آقاعلی در رفسنجان که لقب بزرگترین خانه خشتی جهان را به خود گرفته است و هر روز میزبان گردشگرانی از سراسر گیتی است.

اما متاسفانه در این بین ابنیه و خانه های تاریخی نیز وجود دارند که به دست فراموشی سپرده شده اند و روز به روز با خاک خود یکسان می شوند و کمتر توجهی به آنان می شود و یا فقط آنان را ثبت ملی کرده اند و دیگر هیچ.

به راستی آیا سرنوشت خانه هایی که روزگاری محل زندگی و کار بزرگان این دیار بوده و رونقی باشکوه به خود دیده باید این چنین باشد؟ مثلا همین 2 خانه ترابی ها در شهر زنگی آباد قرار دارند و در روزگاری نه چندان دور، در عصر قاجار و پهلوی محل زندگی و داد و ستد دو تن از انسان های نیک سرشت و خَیر بوده است.

شهر زنگی آباد در 18 کیلومتری شمال شهر کرمان قرار دارد و این 2 خانه که یک باب به نام سید مصطفی ترابی موسوی و باب دیگر به نام سید غلام حسین ترابی موسوی بوده و در خیابان امام خمینی(ره) این شهر قرار دارند و در حالی است