آیت الله جوادی آملی: «ذکرالله» انسان را از ماسوای خدا دور می کند

به گزارش خبرگزاری فارس از قم، آیت الله جوادی آملی امروز جلسه درس اخلاق هفتگی در مسجد اعظم قم به شرح حکمت 128 نهج البلاغه پرداخت و گفت: کلام حضرت این است که تَوَقَّوُا الْبَرْدَ فِی أَوَّلِهِ وَ تَلَقَّوْهُ فِی آخِرِهِ فَإِنَّهُ یَفْعَلُ فِی الْأَبْدَانِ کَفِعْلِهِ فِی الْأَشْجَارِ أَوَّلُهُ یُحْرِقُ وَ آخِرُهُ یُورِقُ ؛ ائمه(علیهم السلام) چون موحدانه زندگی میکردند سیره و سنت آنها توحید الهی بود، همه موجودات جهان و خلقت را آیات الهی میدانستند، و برای همه یا بسیاری از اینها دعا و ذکر و برنامه خاصی دستور دادند؛ وقتی باران میآمد یک ذکری میگفتند، وقتی ابر  و یا شمس و قمر را میدیدند یک ذکری میگفتند.

وقتی هم که باران کم میآمد یا نمیآمد برای استسقاء، گذشته از آن نماز و گذشته از آن دعاهای مخصوص، دعاهای موردی هم داشتند،.

این کار هم در نهج البلاغه کاملاً مضبوط است و هم در صحیفه سجادیه.

این استاد حوزه خاطرنشان کرد: در اینجا وجود مبارک حضرت فرمود از وجود مبارک پیغمبر(ص) رسیده است که سرما که میرسد از اول سرما بپرهیزید و از آخر سرما استفاده کنید، از سرمای پاییز که کمکم سرمای زمستان را به همراه دارد، بپرهیزید، خودتان را بپوشانید، برای اینکه با سرمای پاییز با شما همان کار را میکند که با درختان شما میکند.