در باب ضرورت آموزش همگانی داستان های شاهنامه

یکی از دلایل همگانی نشدن آموزش شاهنامه این است که برخی افراد با شعر ارتباط خوبی برقرار نمی کنند.

شعر را دوست دارند، اما غرق شدن در اقیانوسی شاعرانه چون شاهنامه فردوسی برایشان قابل تصور نیست و شاید با دانش تخصصی و زندگی روزمره شان هم در تضاد باشد.

- عصر ایران؛ یادداشت میهمان؛ جواد رنجبر درخشیلر (شاهنامه پژوه) - ضرورت آموزش و ترویج شاهنامه را تقریبا همه ی ایرانیان فرهیخته می دانند.

مشکل یا مساله زمانی هویدا می شود که بخواهیم آموزش شاهنامه را آغاز کنیم.

از کجا شروع کنیم؟ چگونه آموزش دهیم؟ چه کتابی را درس بدهیم و … در سال های گذشته در کنار آموزش شاهنامه به روش های مختلف، به ایده های جدید و روش های نو آموزشی هم اندیشیده ام.

به نظر می رسد در کنار آموزش شاهنامه به نظم، ضروری است که داستان های شاهنامه را هم به روشی متفاوت درس بدهیم.

در آموزش شاهنامه به نظم، از روی کتاب می خوانیم و درباره معنا و مفهوم واژه ها و بیت ها صحبت می کنیم.

این کار اگر روزانه به مدت نیم ساعت انجام شود حدود پنج سال طول می کشد تا کل شاهنامه و معنا خوانده شود.

در این روش هم از چاپ معتبر شاهنامه و هم از مقاله ها و کتاب های تحقیقی شاهنامه پژوهان استفاده می کنیم.