مادران احسان، متفاوت ترین مادران

خبرگزاری فارس_تبریز؛ کتایون حمیدی: چی وصل مان می کند به این دنیا؟ قُل قُل سماور به جوش آمده مامان که داره فریاد می زند که من آماده ام برای چای ساعت 4 عصر! چی وصل مان می کند به زیستن؟ صدای چرخ خیاطی مامان که داره پارچه چادر نماز سوغاتی عمه خانم از مشهد را برای قد و قواره مان می دوزد! چی گره امان می زند به این زندگی؟ گرفتن یک استکان چای لب سوز از دستان بهشتی مادر! وَ خیلی چی های دیگر که می توان در هر ثانیه از 24 ساعت زندگی تان بگردید و پیدایش کنید! اصلا زندگی مگر جز همین چی های نیست؟ این چی هایی که قطعا یکی از نقش های اول آن مادر بوده است! دنیای بدون مادر.

حال فکرش را بکنید اگر یکی از این نقش اول های زندگی مان نباشد چی؟ یکهو بگذارد و برود و تنهایمان بگذارد! به نظرتان دنیا دیگر حرف برای گفتن خواهد داشت؟ دنیا لال نمی شود؟ اصلا بعد از او، دنیا معجزه ای برای رونمایی پیدا می کند؟ حتی خودِ کهشکشان! تا همیشه با خودمان نمی گوییم آخ که جای یک نفر توی این کهکشان به این بزرگی خیلی خالی است؟ اما همیشه که نباید بدبین بود؛ یهو دیدی وسط همه این نبودها یکهو یک چیزی یا یکی پیدایش می شود که قصدش فقط دل گرم کردن آدم به زندگی است، نمی دانم اسم اش را چی باید گذاشت ولی شما تا آخر این گزارش این افراد را با نام معجزه های زندگی خواهید شناخت.