نهج البلاغه و خطرِ نشستن بر ثروت ، ریاست و منبر از راه دین فروشی !

عالمان راستین؛ بدون ترس، دین فروشان و دینِ بدلی آنان را معرفی میکنند و آگاهان جامعه اعم از رسانه ها و جوانان؛ با روشنگری ، بر تاریکخانه های ریاست طلبی ، - یک سوال ذهن ها را خیلی به خود مشغول میکند که در حواشیِ حکومت دینی چرا دین فروشی بازار داغ و پر رونقی دارد؟ چرا عده ای مشتاقانه سرازپا نشناخته به سوی آن میدوند؟ مگر با دین فروشی چه چیزی را خریده و یا میتوانند بخرند؟ امیرالمومنین (ع) هدف "دین فروشی" را در سه خواسته دین فروشان معرفی نموده ، و آن عبارت است از رانت اقتصادی و یا اختلاس برای جمع کردنِ ثروت ، و یا دست پیدا کردن به میزِ ریاست وفرماندهی ، و یا سروری معنوی بر آدمیان ! بدین معنا که افرادی که دین میفروشند ؛ میخواهند ثروتمند شوند و یا رییس باشند و یا به تریبون دین که خطبه و خطابه است دست پیدا کنند! دین فروشی ، اصطلاحی است که میگویند برای اولین بار معاویه به کار برد؛ آنجا که درباره برخی کارگزارانش گفت: من دین آنان را خریده ام.

کسی که دین میفروشد یعنی با رفتارش بر باورهای دینی -اخلاقی و یا فقهی- آب میبندد تا به یکی از آن سه مورد ذکر شده دست پیدا کند ، یعنی ؛ برای رسیدن به خواسته های سه گانه رانت ، قدرت ، خطبه ومنبر ؛ با نام دین راحت دروغ میگوید ، راحت از جایگاه دین حکم صادر میکند ، راحت به اسم دین از بیت المال دزدی میکند و