«صدرالله» شهیدی که راه کربلا را باز کرد

به گزارش خبرگزاری فارس از بهبهان؛ میلاد خراسانی: اسمش صدرالله بود، صدرالله فنی.

سال 1334 در یک خانواده مذهبی در بهبهان به دنیا آمد.

هوش خیلی عجیبی داشت که توجه همه را جلب می کرد.

تا حرف می زد همه بعد از ماشالله، می گفتند مادرش برایش اسفند دود کند.

درس مدرسه سیرش نمی کرد و به مکتب خانه مُلا ولی خان می رفت تا از چشمه جوشان قرآن و معارف دینی بهره مند شود.

سن و سالی نداشت اما اهل مسجد بود و نماز را به جماعت می خواند.

اشتیاق به روضه سیدالشهدا و دل دادن به حدیث عاشوراییان او را از محبان آل رسول(ص) وشیداییان آنها ساخته بود.

اخلاق کریمانه او در کنار ذهن نقادش، آمیزه ای شد تا نمونه ای از اهل دل و اسوه تعلیم و تربیت در نظر همسالان خود باشد.

دیپلم ریاضی اش را که گرفت موفق به قبولی در کنکور سراسری شد، به دانشگاه شیراز رفت تا آقای مهندس بشود.

  شهید صدرالله فنی هوش سرشاری داشت   اما دانشجویی نبود که هدفش کسب مدرک باشد و از اوضاع سیاسی-اجتماعی و عمل به وظایف دینی باز بماند بلکه همواره در میدان مبارزه با نظام ستمگر پهلوی و ستیز با گروهکها و اندیشه های الحادی مارکسیستی و التقاطی، مقاوم و استوار بود و همپای دیگر دانشجویان ممتاز و چهره های آشنای دانشگاه به بحث می پرداخت.