مادرانی با 3 روز مرخصی!

این روز ها هم که بار ها و بار ها مادران شهیدان فلسطینی را دیده ایم که چگونه بر روی جنازه فرزندان کوچکشان می افتند و می گویند خدایا! این قربانی را از ما بپذیر؛ - این روز ها هم که بار ها و بار ها مادران شهیدان فلسطینی را دیده ایم که چگونه بر روی جنازه فرزندان کوچکشان می افتند و می گویند خدایا! این قربانی را از ما بپذیر؛ کودکم فدای قرآن و اسلام و موارد مشابه فراوان دیگر.

فارس پلاس؛ تقی دژاکام در یادداشتی نوشت: مادر شهید داوودی که 38 سال از دیدن حتی جنازه فرزندش هم محروم بود، در تمام این سال ها هر روز خانه را تمیز می کرد.

غذا بار می گذاشت.

می گفت پسرم حتماً اسیر است و این روز ها برمی گردد.

باورش نمی شد همان روز های اول به شهادت رسیده باشد.

آن موقع ها در شهرستان خانه ها زنگ در نداشتند.

به در خانه یک سیم بسته و آن را به قوطی های خالی روغن وصل کرده بود تا اگر کسی بیاید و در را باز کند، با کشیده شدن آن، قوطی ها صدا بدهند و مادر متوجه شود.

شاید پسرش آمده باشد! مادر شهید مدافع حرم مسعود عسکری وقتی از ترس های مادرانه اش می گوید به نکته خوبی اشاره می کند: من از زخم می ترسیدم.

اگر دست مسعود یک خط کوچک می افتاد من حتی نگاه هم نمی کردم.

مسعود با موتور می رفت و می آمد، گاهی تصادف می کرد و زخم کوچکی روی دستش ایجاد می شد.