«مرغ آمین» از چه می گوید؟

محمد آزرم شعر بلند «مرغ آمین» نیما یوشیج را شعری سمبولیستی با ساختار نمایشنامه و توان اجرای «اپرا» توصیف می کند؛ شعری که می تواند محل اتصال دیگر ژانرهای هنری باشد.

- محمد آزرم شعر بلند مرغ آمین نیما یوشیج را شعری سمبولیستی با ساختار نمایشنامه و توان اجرای اپرا توصیف می کند؛ شعری که می تواند محل اتصال دیگر ژانرهای هنری باشد.

این شاعر و منتقد ادبی در یادداشتی که به مناسبت سالروز درگذشت نیما یوشیج با عنوان چشم بینای جزء و کل در اختیار ایسنا قرار داده نوشته است: نیما یوشیج در زمستان سال 1330 مشغول نوشتن شعر بلند مرغ آمین است.

شعری سمبولیستی با ساختار نمایشنامه و توان اجرای اپرا .

شعری که می تواند محل اتصال دیگر ژانرهای هنری باشد.

شعری که جهانی در شب با مردمی جوردیده خلق می کند.

مردمی که هم صدا و یک صدا هستند اما فقط صدای نفرین اند.

مردمی بی توش و توان که تنها فعل و حرکت شان همین صدای نفرین است.

حرکت جمعی آن ها نفرین است، نقطه اتصال آن ها به زندگی، مرغ آمین: مرغ آمین دردآلودی ست کآواره بمانده رفته تا آنسوی این بیداد خانه بازگشته رغبتش دیگر ز رنجوری نه سوی آب و دانه نوبت روز گشایش را در پی چاره بمانده.

می شناسد آن نهان بین نهانان (گوش پنهان جهان دردمند ما) جوردیده مردمان را.