ما و قصه عکس هایمان

با گذشت زمان و تحولات اجتماعی، به تدریج عکس های خانوادگی هم روی دیوارها و در طاقچه ها جا باز کردند.

به جز پدر، حالا خانواده هم داشت اهمیت پیدا می کرد.

- با گذشت زمان و تحولات اجتماعی، به تدریج عکس های خانوادگی هم روی دیوارها و در طاقچه ها جا باز کردند.

به جز پدر، حالا خانواده هم داشت اهمیت پیدا می کرد.

ابتدا عکس هایی را می دیدیم که اعضای خانواده دست بر سینه در کنار آرامگاه امام رضا (ع) ایستاده بودند.

به گزارش ایسنا، دکتر فردین علیخواه، عضو گروه جامعه شناسی دانشگاه گیلان در کانال تلگرامی خود نوشت: سرگذشت ما و عکس های مان قصه جالبی دارد.

چند دهه قبل در خانه ها عموماً سه قاب بالای طاقچه اتاق نصب شده بود: الله، علی (ع) و آقاجان! در جامعه ای که مرد محور و مبنای امور بود، بعد از الله و علی، تنها عکس پدر خانواده می توانست روی طاقچه یا آن بالا باشد و بی هیچ لبخندی، سرد و عبوس به ما نگاه کند.

زمانه بابا نان داد بود.

با گذشت زمان و تحولات اجتماعی، به تدریج عکس های خانوادگی هم روی دیوارها و در طاقچه ها جا باز کردند.

به جز پدر، حالا خانواده هم داشت اهمیت پیدا می کرد.

ابتدا عکس هایی را می دیدیم که اعضای خانواده دست بر سینه در کنار آرامگاه امام رضا (ع) ایستاده بودند.