قهوه عربی فروشی نیست!

یک از عشایر عرب خوزستان اعتقاد دارد که باید فلسفه برگزاری جشنواره ها مشخص باشد و اگر بحث معرفی آیین های عشایر است، فروش و درآمدزایی وجهه جالبی برای این قشر ندارد.

- ایسنا/فارس یک از عشایر عرب خوزستان اعتقاد دارد که باید فلسفه برگزاری جشنواره ها مشخص باشد و اگر بحث معرفی آیین های عشایر است، فروش و درآمدزایی وجهه جالبی برای این قشر ندارد.

در جشنواره میز ملی عشایر است و بر سنگفرش گذر حافظ شیراز، جای سوزن انداختن نیست.

جمعیت زیادی جلوی یکی از سیاه چادرها جمع شده اند و منتظرند نوبتشان شود تا از آش خوشمزه عشایری میل کنند.

پیرزنی که اصالت از لباس و چهره اش می بارد، کاسه های کوچک پلاستیکی را لبالب آش می کند و با لبخندی به متقاضیان ارائه می دهد.

مادربزرگ مهربان، دستش به کم نمی رود و آن قدر کاسه ها را پُر می کند که کنترل آن برای خریدار، سخت می شود.

این بخش قشنگ ماجراست.

اما یک متر عقب تر از مادربزرگ، جوانی روی صندلی نشسته و پا بر روی پا انداخته، یک دستگاه کارتخوان دستش گرفته و مدام کارت می کشد.

مبلغی که برای هر کاسه آش تعیین شده، پنج یا شش برابر محتویات آن –از لحاظ کیفی و کمی- تخمین زده می شود.

جوان مذکور حتی به خود زحمت نمی دهد که کمی جلو آمده و با احترام، کارت را از مشتریان بگیرد و مردم باید برای رساندن کارت به دست او، باید تا حد امکان