سرنوشت آرامگاه روزنامه نگاران مغضوب در تهران

115 سال قبل پیکرهای بی جان دو روزنامه نگار پشت دروازه های طهران رها شد؛ اشخاصی که این روزها از آنها با عنوان «شهدای قلم مشروطه» یاد می شود، اما هنوز کمتر کسی می داند کسانی که تلاش کردند با روایت هایشان جریان استبداد و پیروزی بر آن را به نسل های بعد منتقل .

- 115 سال قبل پیکرهای بی جان دو روزنامه نگار پشت دروازه های طهران رها شد؛ اشخاصی که این روزها از آنها با عنوان شهدای قلم مشروطه یاد می شود، اما هنوز کمتر کسی می داند کسانی که تلاش کردند با روایت هایشان جریان استبداد و پیروزی بر آن را به نسل های بعد منتقل کنند حالا در مقبره ای بی نام و نشان، در یکی از شلوغ ترین نقاط تهرانِ امروزی و کنج حیاط خانه ای که دیگر نیست، آرمیده اند.

به گزارش ایسنا، دومین روز از تابستان سال 1287 خورشیدی دارالخلافه طهران به خاک و خون کشیده شد، اتفاقی که هرچند زمینه های بروز آن از مدتی قبل شکل گرفته بود، اما در نهایت اتفاقاتی که در کمتر از نصف روز رخ داد، سبب شد تا یوم التوپ نیز به عنوان نامی جدید به مناسبت هایی که مردم در ذهن داشتند، اضافه شود.

آنچه در ادبیات محاوره از آن با عنوان یوم التوپ یاد می شود درواقع روزی است که نیروهای بریگاد قزاق روسی به فرماندهی کلنل ولادیمیر لیاخوف با دستور محمدعلی شاه قاجار، ساختمان مجلس شورای ملی را به توپ بستند، که سبب مرگ ت