از اکبر رادی تا صادق بوقی/ ریشه های فرهنگی ناشادی ایرانیان

غمناکی و تحقیر خوشبختی و زندگی، تا حد زیادی برای روشنفکران ایرانی سده خورشیدی سابق، جنبه هویتی پیدا کرده بود و این رویکرد و روحیه در آثار آن ها نیز به تمامی جاری شده.

- از نمایشنامه های ساعدی و رادی گرفته تا شعر شاملو و بسی دیگر از شاعران نوپرداز و البته بسیاری از سینماگران سکولار.

  عصر ایران؛ هومان دوراندیش - اکبر رادی، نمایشنامه نویس برجسته ایرانی، نمایشنامه ای دارد با عنوان از پشت شیشه ها .

  از پشت شیشه ها، حکایت نویسنده ای روشنفکر به نام بامداد است که اهل شادی و رفت وآمد و دیدوبازدید و تفریح و دویدن در پی پیشرفت و موفقیت نیست.

بامداد در انزوا می زید و همسرش مریم نیز به زیستنی عاری از شادی و هیجان تن داده تا عاشقانه بامداد را همراهی کند.

  در این نمایشنامه سه نقش دیگر وجود دارند که اگر از خدمتکار بگذریم، دو نقش دیگر آقا و خانم هستند که هر از گاهی سری به بامداد و مریم می زنند و هر بار که می آیند، وضعیت شغلی و مالی شان هم بهتر شده.

  آقا و خانمِ درخشان اهل زندگی هستند.

یعنی طالب پیشرفت و ترقی و ارتقا و رفاه و ثروت و نفوذ و قدرت و غیره.

به همین دلیل آدم هایی اجتماعی اند و روابط گسترده ای دارند.