خوانندگان به آهنگسازان ظلم کردند / بهتر نیست تهیه کنندگان دنبال کاسبی خود بروند؟

در ازدحام سرد و سنگین خیابان های شهر به این آموزشگاه موسیقی می زسیم.

جایی که هنرمندی قدیمی با یک لبخند گشاده و با خوشرویی به استقبال شاگردان و میهماناش می رود.

- در ازدحام سرد و سنگین خیابان های شهر به این آموزشگاه موسیقی می زسیم.

جایی که هنرمندی قدیمی با یک لبخند گشاده و با خوشرویی به استقبال شاگردان و میهماناش می رود.

آموزشگاه موسیقی او پر است از صفا و صمیمیت و خاطرات دور و نزدیک از اساتید موسیقی ایران! هر طرف از این آموزشگاه را که بنگرید گویی ماشین زمانی است که شما را به 50، 60 سال پیش پرتاب می کند.

چندی پیش، طی صحبتی با میلاد کیایی ـ نوازنده سنتور و آهنگساز و مدرس موسیقی ـ قرار شد روزی را نزد او برویم و گپی گفتی با او داشته باشیم.

این شد که در یکی از همین روزها، به آموزشگاه موسیقی او رفتیم.

در آستانه ورود به آموزشگاه به استقبالمان آمده بود و ما را به محفل صفا و صمیمیت خود راهنمایی کرد.

هنرمندان موسیقی ایران، به خصوص آن قدیمی ترها، خانه ها و یا محل کارشان همچون موزه است؛ موزه هایی که هر کدام یک مسیر تاریخی هنر ایران را به تصویر می کشند.

در این میان گاه سازها، اسباب و اثاثیه های قدیمی و گاه قاب عکس هایی که قدیمی می بینید، هر کدام برای خود داستانی دارند که از این نمونه ها در آموزشگاه کیایی نیز بسیار بود.