قفل ساز و سیاستگذار

هر روز در گوشه و کنار کشور فساد تازه ای رخ می دهد که ما یا هرگز متوجه نمی شویم یا اگر می شویم، فقط بخش کوچکی از آن را برای ما روایت می کنند.

بخش بزرگی از فسادها را آدم های بد رقم می زنند اما بخش زیادی از فسادها را آدم های خوب به وجود می آورند.

مدیرعامل چای دبش در گذشته جانی و قاتل نبوده و احتمالا در پرونده او سابقه ضرب و جرح یا کلاهبرداری وجود ندارد.

محمودرضا خاوری هم آدم پلیدی نبود، نمازش را سروقت می خواند و بسیار مبادی آداب بود.

بابک زنجانی هم در مدرسه کلاهبردارها درس نخواند و شهرام جزایری هم از دانشگاه شیادان فارغ التحصیل نشده است.

این افراد پیش از وقوع جرایم مالی، لزوما گذشته کثیفی نداشته اند اما چه اتفاقی رخ داده که به مجرمان مالی و اقتصادی تبدیل شدند؟ پاسخ را باید در سیاستگذاری غلط جست وجو کرد که به عقیده اقتصاددانان منشأ اصلی آلودگی ها در اقتصاد ایران است.

مجموعه ای از سیاستگذاری های غلط و اقتضایی در کشور ما وجود دارد که در حالت خوش بینانه، با نیات خیرخواهانه و با هدف حمایت از اقشار کم درآمد تدوین شده، اما در عمل چیزی جز زیان آنها را به دنبال نداشته و در عین حال به منبع اصلی شکل گیری فساد در کشور تبدیل شده است.

اما آیا همه سیاست ها با نیت های خیرخواهانه تدوین شده و می شوند؟ امروز با این حجم از فساد در کشور، حتی خوش بین ت�