باغ کُشی در فضای کاملا دوستانه

حفظ باغات شیراز از اصلی ترین و مهمترین مسائل این کلانشهر است که  علیرغم وعده ها همواره در حاشیه قرار گرفته و کمتر دوره ای بوده که به بهانه های مختلف ما با تغییر کاربری این پهنه های سبز روبرو نشده باشیم.

با سیاست تخریب تدریجی و غیر محسوس بخش زیادی از باغات شیراز خشکانده شدند و سرانجام با مجوزهای قانونی صادر شده در دو کارگروه زیربنایی و ماده پنج جای خود را به ساختمان دادند.

از سال 79 که طرح تفصیلی باغات قصردشت به تصویب رسید حدود هزار هکتار از باغات باقی مانده قصردشت بزرگ مورد حمایت قانونی قرار گرفتند اما همین اتفاق نقطه آغاز تیره روزی سایر باغاتی شد که شانس قرار گرفتن در خط کشی طرح ویژه را نداشتند و در نقاط دیگر شهر پراکنده بودند.

از تعداد این باغات که به عنوان فضاهای سبز طرح تفصیلی شهر شناخته می شوند آمار روشنی در دست نیست، شناسنامه ای ندارند و مالکیت آنها شفاف نیست و مداوم در خطر تغییر کاربری قرار دارند.

ماده 14 قانون زمین شهری به تبر سهمگینی تبدیل شده است که برنامه ریزان و متولیان شهر در دست گرفته اند و با آن به جان این باغات بینوا می افتند و با انعقاد توافق نامه، درخواست  تغییر کاربری را به شکل کاملا قانونی در کمیسیون ماده پنج مطرح می کنند.