پیاده روی روی تالاب بوجاق با درختانی که از عصر یخبندان جان سالم به در برده اند

وقتی از روی پل چوبی عبور می کنید از لای تخته پوش های پل می توانید آب راکد را زیر پایتان ببینید.

با وزش هر نسیمی، نیزارهای تالاب بهم می خورند و اگر اندکی گوش فرا دهید، - ایسنا/گیلان وقتی از روی پل چوبی عبور می کنید از لای تخته پوش های پل می توانید آب راکد را زیر پایتان ببینید.

با وزش هر نسیمی، نیزارهای تالاب بهم می خورند و اگر اندکی گوش فرا دهید، سکوت تالاب بوجاق را آواز پرندگان و نوای دیگر آبزی دوستان، دلنشین تر می کند.

تالابی که هر روز خشک تر شده و از وسعتش کاسته می شود.

هر چقدر بیشتر روی اسکله چوبی بندرکیاشهر پیش بروید به دریا نزدیک تر می شوید، نسیم خنکی از سوی شمال، بوی نمک و دریا را بیشتر به مشامتان می رساند.

لای نیزارها، درختان آب دوست توسکا قد کشیده اند.

درختان به جامانده از جنگل های هیرکانی که از عصر یخبندان جان سالم به در برده اند.

به نیمه های پل چوبی که می رسید، قایق های موتوری وسوسه تان می کنند که از ادامه پیاده روی دست بردارید و به جای برگشتن با پای پیاده، با قایق تالاب را دور بزنید و نسیم خنک دریا را از روی قایق موتوری بر گونه هایتان حس کنید.

مالک یکی از قایق های موتوری می گوید: تا دریا خیلی مانده، آب در این چند سال پس روی داشت و بعد از پل چوبی، باید وسعت زیادی را تا ساحل شنی طی کنید و به کنار ساحل برسید اما با 400 هزار تو�