خانه ای که همیشه یک پایش می لنگد

خانه نیما یوشیج در تهران که این روزها کاربری خانه موزه دارد، شاید به ظاهر سروسامان گرفته باشد، اما به گفته رییس شورای بین المللی موزه ها آنطور که باید با آن رفتار نشده است و کاربری بهتری می توان برای آن درنظر گرفت.

- نیما یوشیج (پدر شعر نو فارسی) اهل مازندران بود و سال ها در خانه پدری اش در یوش می زیست، اما چند سالی در کنار همسرش عالیه جهانگیر و فرزندشان در خانه ای در دزاشیب تهران، در همسایگی جلال آل احمد و سیمین دانشور زندگی کرد؛ خانه ای که گفته می شود زمین آن با وامی که عالیه (همسر نیما) از بانک ملی گرفته بود، خریداری شد و بعدها توسط خود نیما و همسرش ساخته شد، اما نیما و عالیه سال های زیادی در این خانه زندگی نکردند.

دو سال بعد از فوت عالیه هم فرزندشان این خانه را (سال 1345) فروخت.

بعد از آن یادگار نیما در تهران فراز و نشیب های زیادی را پشت سرگذاشت؛ در دورانی متروکه و جای خواب معتادان شد.

با این وجود تلاش های زیادی برای حفظ این خانه شد و به دنبال آن سال 1380 خانه در فهرست میراث ملی ثبت شد، اما بعد از 16 سال یعنی آبان ماه سال 1396 با شکایت مالک وقت خانه که سودای تخریب داشت و با حکم دیوان عدالت اداری، از فهرست ثبت ملی خارج شد.