دیگر حتی گل ها هم حالش را خوب نمی کردند

عاشق گل و گیاه بود محمود استادمحمد؛ عاشق نیلوفرهای رونده، گل های قهر و آشتی، درختچه های چینی.

او زاده فصل خزان بود؛ سوم آبان سال 1329 اما در باغچه این هنرمند، - عاشق گل و گیاه بود محمود استادمحمد؛ عاشق نیلوفرهای رونده، گل های قهر و آشتی، درختچه های چینی.

او زاده فصل خزان بود؛ سوم آبان سال 1329 اما در باغچه این هنرمند، همیشه بهار بود.

بچه محله میدان اعدام بود اما هر لحظه زندگی اش پر از شور زندگی بود و امروز که زادروز اوست، چه خوب است که ما هم در ایسنا از دلبستگی هایش بگوییم که دوستدار صادق هدایت بود و شیفته نصرت رحمانی، دلش برای ادبیات پر می زد، تئاتر، بی قرارش می کرد، بیژن مفید یگانه مرشد و مرادش بود و خودش، مامنی برای جوانان تئاتری که راه و رسم کارشان با او زمین تا آسمان فاصله داشت ولی دل شان بسیار به هم نزدیک بود.

بگذارید نگوییم که از بچگی در آن خانه دوره ساز استیجاری، چه بی رحمی هایی که ندیده بود از مردانی که مغرور زور بازویشان بودند و تن لطیف زنان شان را به باد کتک می گرفتند؛ از برادری که به خاطر مواد مخدر، دستش به خون برادرش آلوده می شد، از مردمانی که بخل و کینه داشتند و دیگری را با بی انصافی به قضاوت می نشستند، از سفرکرده هایی مهاجر که غصه غربت بدجور در دل شان پر پر می زد ، از جماعتی که دل شان به یک بابازار خوش بود و .