مرد خنده ها!

عمران صلاحی را بیشتر با طنزهایش می شناسند؛ مردی که می گفت در جوامع سیاست زده طنز سلاح یک طنزنویس است.

- عمران صلاحی را بیشتر با طنزهایش می شناسند؛ مردی که می گفت در جوامع سیاست زده طنز سلاح یک طنزنویس است.

به گزارش ایسنا، هرجا سخن از طنز و فکاهه است، یکی از نام هایی که به زبان ها می آید عمران صلاحی است، او رفیق کوه و درکه خیلی هاست و تاجایی که فرصت می داد، هر پنجشنبه به درکه می رفت، همیشه این جمله را تکرار می کرد که امیدوارم هر چه کم می آورم، نفس کم نیاورم ؛ اما طنز تلخ ماجرا این جاست که سرانجام نفس کم آورد و زندگی بر او تمام شد؛ 17 سال پیش به خاطر درد قفسه سینه به بیمارستان رفت و در نهایت 11 مهرماه 1385 بر اثر ایست قلبی در 60 سالگی درگذشت.

خود را این گونه معرفی کرده بود: نامم عِمران است و فامیلم صلاحی.

نام کوچکم را عمویم مراد انتخاب کرده است؛ از قرآن و سوره آل عمران.

ترک ها به من می گویند عیمران و فارس ها گاهی با کسره و اکثرا با ضمه صدایم می کنند.

دهم اسفند 25 در تهران متولد شده ام؛ چهارراه گمرک امیریه.

البته نه وسط چهارراه، اگر چه گفته اند خیرالامور اوسطها .

اما زندگی ادبی و هنری من.

قدیم ترین شعر و نوشته ای که از خودم پیدا کرده ام، تاریخ پنج شنبه 37.