یک ماه پس از تولد دخترم به کردستان برگشتم

«وقتی دوران دفاع مقدس را از میان اندک شنیده ها مرور می کنیم، می بینیم همه اقشار تا پای جان برای دفاع از کشور و انقلاب خود را به آب و آتش زدند تا مبادا ایران طعمه گرگان شود و پرستاران نیز جزو همین اقشار بودند هرچند پرستار بودند ولی آماده جان دادن شدند.

- وقتی دوران دفاع مقدس را از میان اندک شنیده ها مرور می کنیم، می بینیم همه اقشار تا پای جان برای دفاع از کشور و انقلاب خود را به آب و آتش زدند تا مبادا ایران طعمه گرگان شود و پرستاران نیز جزو همین اقشار بودند هرچند پرستار بودند ولی آماده جان دادن شدند.

به گزارش ایسنا، محبوبه هاشمی جزو همین عده ای بوده که حتی پس از به دنیا آمدن دخترش به کردستان برمی گردد تا بتواند نقش خود را ایفا کند.

آنچه می خوانید حاصل گفتگوی خبرگزاری بسیج با این پرستار دوران جنگ است: با آغاز جنگ تحمیلی برادر کوچکم ـ که در عملیات مسلم بن عقیل به شهادت رسید ـ آمد و به مادرم گفت بیایید بروید در مساجد کمک کنید تا کمک های مردم را به جبهه بفرستیم.

آن زمان من عضو انجمن اسلامی بودم و در آن فعالیت می کردم.

در کنار فعالیت هایی که در مسجد داشتم، اواخر سال 59 به استخدام علوم پزشکی درآمدم و به عنوان بهیار در بیمارستان طالقانی مشغول به خدمت شدم.