درون گرایی و برون گرایی چیست؟

در پژوهشی که سال 1990 انجام شد، به این نتیجه رسیدند که انسان های برون گرا لباس های پرزرق و برق تر و شیک تری می پوشند، در حالی که درون گرا ها بیشتر به کاربرد لباس توجه می کنند تا شیک پوشی.

- در دهه ی 1920 کارل یونگ ، روان شناس برجسته، اولین بار مفهوم درون گرا و برون گرا را در کتاب سنخ های روان شناسی (Psychological Types) مطرح کرد.

یونگ در این کتاب به این نکته اشاره کرد که انرژی و توان زیستی سنخ برون گرا برساختی از تعاملات اجتماعی است و در این حوزه تعریف می شود، حال آن که رویکرد سنخ درون گرا بر سیاق دیگری در این زمینه تعریف و شناسایی می شود.

در این رهیافت دایره ی عمل درون گراها به شیوه ای است که پس از هر تکاپوی زیست گروهی و فعالیت اجتماعی برای بازیابی انرژی و توان ازدست رفته ی خود، به ناچار به کنج عزلت خود برمی گردند.

     اغلب، افراد برون گرا را انسان هایی پرحرف و معاشرتی می شناسیم که همیشه در دنیای پیرامون خود سرک می کشند و به واکاوی اخبار جهان بیرون علاقه مندند.

بر سیاق دیگر، انسان های درون گرا را ساکت و متفکر می دانیم که در حصار دنیای محدود حوزه ی شخصی خود زندگی می کنیم.

شخصیت برخی افراد، آمیزه ای از هر دو نوع برون گرا و درون گراست، بدان معنا که درون گرا یا برون گرا بودن آن ها در موقعیت های مختلف حوزه های شناسایی متمایزی دارد.