میرزا عبداله شهاب ترشیزی که بود؟

وی متخلص به شهاب از شعرای پیرو سبک معروف به بازگشت ادبی در خراسان بزرگ بوده که در سال 1165 در روستای شفیع آباد بردسکن از توابع ترشیز کهن ( شهرستان کاشمر ) متولد شده و در دوران حکومت زندیه می زیسته است.

آن طور که از اشعار وی معلوم است درنجوم، ادبیات، علوم، فقه و خط ونقاشی و قلمدان سازی دست داشته و خط را نیکو نوشته و تعلیم خط نیز می داده است .

تذکره نویسان وی را شیرین کلام، خوش طبع، استادی بزرگ، فصیح، بلیغ و آگاه در علوم متعدد و مختلف معرفی کرده و به عنوان مرجعی صاحب نام و صاحب نفوذ در عصر خود نام برده اند .

او در سرودن انواع قصیده، غزل، قطعه و مثنوی مهارت و هنری خاص داشته به طوریکه کلیات شهاب را از ده هزار تا سی هزار بیت ذکر کرده اند لاکن خود شهاب آنها را بیست هزار بیت عنوان کرده است.

وی شاگردان متعددی در افغانستان و سایر بلاد این مرز و بوم تربیت کرده است که هر کدام تأثیری بسزایی درحفظ ادبیات، علوم و فرهنگ کهن، این مرز و بوم داشته اند .

خانواده شهاب الدین ترشیزی از متمکنین و ملاکان و از صاحب منصبان شرق کشور و علی الخصوص خراسان و بلاد ترشیز بزرگ بوده اند.

وی توسط پدرش برای تحصیل علم به شهرهای متعدد و نزد اساتید صاحب نام زمان خویش فرستاده شد .