احمد در کلام مولانا

با اینکه نام احمد تنها یک بار در قرآن آمده است، اما در مثنوی معنوی بیش از هفتاد بار به کار رفته است:نام احمد نام جمله انبیاست / چون که صد آمد، نود هم پیش ماست  -  عصر ایران؛ سید مهدی حسینی دورود-  با اینکه نام احمد تنها یک بار در قرآن آمده است (سوره صف، آیه 6) اما در مثنوی معنوی بیش از هفتاد بار به کار رفته است.

  دکتر علی محمدی نویسنده کتاب تفسیر مثنوی با مثنوی پژوهش و نکات ارزنده ای را در این باره در کتاب مزبور نگاشته است که در تنظیم این یادداشت از آن بهره جسته ام.

مولانا می گوید نام مصطفی در انجیل آمده بود و حتی به کوچک ترین نشانه های او (شکل، غزوه ها، روزه گرفتن ها، خوراک، پوشاک و.

) نیز اشاره و همه در انجیل ذکر شده بود.

 طایفه ای از نصارا وقتی به نام او می رسیدند، به آن نام بوسه می دادند و خود را زنهارخواه آن نام می دانستند، به همین سبب نسل شان تداوم پیدا کرد و نور احمد یار و ناصر آنها گردید.

 اما گروه دیگری که نام احمد را خوار می دانستند؛ دین، اعمال و رفتار و احکام شان تباه گردید و گرفتار حیله دیگران شدند.

  مولانا می گوید نام احمد قدرت معجزه گر دارد، وقتی نامش چنین کند، نورش و حضورش چه می کند.

نام احمد چون حصاری شد حصینتا چه باشد ذات آن روح الامین دست را اندر احد و احمد بزنای برادر واره از بوجهل تن نام محمد صلی الله علیه وآله وسل�