حسین اوجاقی؛ مهندس خوش تیپی که در اغتشاشات پاییز 1401 شهید شد

به گزارش خبرنگار حوزه حماسه و مقاومت خبرگزاری فارس، رباب شریف و بهروز اوجاقی کارمند اداره غله استان آذربایجان شرقی بودند.

همان جاهم باهم آشنا شده و ازدواج کردند.

بهروز همسرش را به رسم قدیمی ها عیال صدا می کرد.

رباب از آن زن هایی بود که هم مادری اش را می کرد، هم عضو بسیج بود و هم خانواده را مدیریت می کرد.

از آن زن ها که وقت ندارم و نمی توانم و حالا بچه دار شدم باید تا آخر عمر خانه نشین شوم در تعریفش از زندگی نمی گنجد.

به جای اینکه زندگی خود را کوچک و محدود کند، خود را وسعت بخشیده بود تا بتواند هر آنچه را لازم می داند در زندگی اش مدیریت کند و الهام بخش فرزندانش باشد.

الفی که با یک خواب به ی تبدیل شد اوایل سال 1371 ماه های آخر بارداری رباب بود.

قرار بود اوایل مرداد اولین فرزندشان دنیا بیاید.

می دانستند نوزاد پسر است و قرار بود اسم او را حسام بگذارند.

روزها از پی هم می گذشت و به مرداد نزدیک می شد، که روزی شوهر رباب، او را صدا زد: عیال! دیشب یه خواب دیدم.

تو دسته سینه زنی امام حسین علیه السلام نشسته بودم و واسه خودم گریه می کردم که یکی از وسط دسته اومد سمت من.

نمی تونستم ببینم چه شکلیه ولی عمامه سیاه رو سرش بود.

گمونم سید بود.

دستشو گذاشت روی شونم و گفت: برا چی داری گریه می کنی؟ خدا یه پسر بهتون می ده که اسمش رو حسین می ذارید.