فصل شیدایی؛ رزم نامه ای از آدم تا آدم

در «فصل شیدایی» گویی با جان و تن حاضر در تبار عشق می شوند و شاهد و ناظر بر سلسله عشاق؛ جزء به جزء و ریز به ریز مخاطبان خاصه رشادت می شوند و شیدایی، - خبرگزاری فارس-همدان: و بدان که خداوند آسمان و زمین و آفتاب و ماه و ستارگان و عالم را به برکت پنج تن آفرید و بدان که هستی و هر چه و هر که در اوست به یمن پنج تن روزی می خورند و اگر آسمان و زمین پابرجاست از انوار محمد و آل محمد است.

می گویی نه! پس بدان آدم ملتمسانه از خدا خواست تا از گناهش در گذرد بار خدایا! از گناه من درگذر و من را ببخشا، ببخشا، بارخدایا از گناه من درگذر .

و آدم زمزمه کرد آنگاه که خدا را برای پذیرش توبه خویش قسم می داد؛ یا حَمیدُ بِحَقِّ مُحَمَد، یا عالیُ بِحَقِّ علی، یا فاطِرُ بِحَقِّ فاطمه، یا مُحْسِنُ بِحَقِّ الحسن، یا قدیمَ الاِحسان بِحَقِّ الحُسَیْن .

آدم که به نام حسین رسید جبرییل را مخاطب قرار داد و پرسید این حسین کیست که نامش دل را به جوش می آورد؛ با نامش جوشی تو گویی خروشی دلم را فرا گرفت.

و جبرییل قصه حسین را باز گفت و آدم در عزای حسین آن سان گریست تا پروردگار توبه اش را پذیرفت.

آری، توسل از اصول اصیل و رکین اعتقاد شیعه است؛ آدم به خمسه طیبه و پنج تن آل عبا متوسل شد، نوح در آن طوفان  عظیم، ابراهیم وقت ورود به آتش و موسی در مقابله با قوم بنی اسراییل دامن پنج تن را گ