جامعه پرحرف، جامعه پرشبهه!

در یک جامعه پرشده از حرف ها، امکان پرسش بسیار سخت و بعید می شود.

گویی برای همه چیز جوابهایی وجود دارد، جواب هایی که نمی گذارد، پرسش های واقعی شکل بگیرد.

- فارس پلاس؛ جعفرعلیان نژادی در یادداشتی نوشت: امروز دیگر شاید کمتر کسی باشد که به تأثیر و انرژی کلمات واقف نبوده و حرف را باد هوا بداند.

یکی از بدترین وضعیت های ممکن در هر جامعه ای عارضه پرحرفی است.

در یک جامعه پرشده از حرف ها، امکان پرسش بسیار سخت و بعید می شود.

گویی برای همه چیز جوابهایی وجود دارد، جواب هایی که نمی گذارد، پرسش های واقعی شکل بگیرد.

  نگارنده در این یادداشت می خواهد بگوید، چرا جامعه نیاز به پرسش واقعی دارد و چرا شبهات جای پرسش ها را گرفته اند؟ برای پاسخ به این سوال نیاز به تامل و دقت بیشتری داریم.

بگذارید از اینجا شروع کنیم که عارضه پرحرفی در یک جامعه چگونه شکل می گیرد.

به نظر می آید، پرحرفی، بستر اصلی طرح شبهات یا سوالات فریبنده است.

ریشه پرحرفی در تخیل، توهم و فانتزی است.

برای پرحرفی در خصوص چیزی، باید آن چیز را فانتزی دید یا در موردش تخیل کرد.

تخیل و فانتزی نیز خود، ریشه در رازآلود دیدن پدیده ها و واقعیت ها دارد.

یک پدیده یا یک واقعیت باید چیزی غیر از آن صورتی که دیده می شود، باشد.