آیت الله ردایی: اسلام اجازه نمی دهد گناه غیرعلنی را افشا کنیم

خداوند راضی به قبح شکنی گناه و فحشا در جامعه نیست.

به عبارتی اشاعه فحشا ولو به شکل بازگویی یا افشاگری به مرور قبح و زشتی آن عمل قبیح و جرم را در اذهان مردم کم رنگ می کند.

- به گزارش خبرنگار حوزه اندیشه خبرگزاری فارس، یکی از موضوعات مهم و اساسی در اجتماع و جامعه دینی موضوع تشهیر گناه و فساد است.

آیا افشاگری به هر قیمتی صحیح است؟ معیار تشهیر گناه چیست؟ چرا در شرع، بازگویی گناه بدتر از ارتکاب گناه است؟ برای پاسخ به این سؤالات با آیت الله حسین ردایی، عضو هیأت علمی دانشگاه شاهد گفت وگویی داشتیم.

آیت الله ردایی در ابتدا گفت: مسأله ارزش گذاری دین برای انسان و کرامت او مبتنی بر همان ملاکی است که قرآن کریم بدان تصریح داشته است؛ یعنی ایمان و تقوا.

لذا حرمت انسان ها بر مدار مومن و متقی بودن انسان ها می چرخد و بر همین اساس قاعده اولیه، این است که همه انسان ها را به چشم ارزشمندی و کرامت نگاه کرد؛ مگر اینکه خلافش ثابت شود.

یعنی تا وقتی بی تقوایی افراد در سطح جامعه دیده نشده است، باید بر اصل اولیه تکیه داشت و آنان را با دید کرامت نگاه کرد.

وی در مورد اینکه چرا در شرع بازگویی و تشهیر فحشاء از خود ارتکاب فحشاء و گناه بدتر است، افزود: دلیل حرام بودن اشاعه فحشاء، حفظ حرمت خود انسان است، ولو اینکه گناهکار باشد.