روضه ای که امام را منقلب کرد

حاج آقا مصطفی به شهادت رسیده بود، هر چه می کردند امام قطره ای اشک نمی ریخت.

اطرافیان نگران حالشان شده بودند.

چاره را در این دیدند که برایشان روضه بخوانند.

- وارد نجف شدم، رفقا گفتند خوب به موقع آمدی امام ‎ ‎ را دریاب که هر چه ما کردیم در مصیبت حاج آقا مصطفی گریه کند از عهده برنیامدیم، ‎ ‎ مگر تو کاری بکنی.

خدمت امام عرض کردم: اجازه می دهید ذکر مصیبتی بکنم ؟ ‎ ‎ اجازه فرمودند.

هر چه نام مرحوم آقا مصطفی را بردم تا با آهنگ حزین امام را منقلب ‎ ‎ کنم، که در عزای پسر اشک بریزند، ولی امام تغییر حالی پیدا نکردند و همچنان ساکت ‎ ‎ و آرام بودند ولی همین که نام حضرت علی اکبر(ع) را بردم هنگامه شد.

امام چنان ‎ ‎ گریستند که قابل وصف نیست.

برشی از برداشت هایی از سیره امام خمینی(س)؛ ج 3، ص 29