امروز با قادر طهماسبی : سر نی در نینوا می ماند اگر زینب نبود

قادر طهماسبی (فرید) سراینده شعر می گوید: این شعر را در سال 69 سرودم، آن روز ها برایم گرفتاری پیش آمده بود.

مقیم آستان حضرت ثامن الجج بودم که آقای اکبرزاده مشهدی را که مداح اهل بیت و از دوستان حضرت آقا بود را دیدم.

- قادر طهماسبی (فرید) سراینده شعر می گوید: این شعر را در سال 69 سرودم، آن روز ها برایم گرفتاری پیش آمده بود.

مقیم آستان حضرت ثامن الجج بودم که آقای اکبرزاده مشهدی را که مداح اهل بیت و از دوستان حضرت آقا بود را دیدم.

او از من شعری درباره حضرت زینب خواست.

سرم را پایین انداختم گفتم شعر دارم، اما نه به صورت مستقل.

گفت: بعدا می آیم و شعری از شما می گیرم.

فرید ادامه می دهد: آن لحظه دلم گرفت و احساس شرمندگی کردم.

برای زیارت و به آستان امام رضا رفتم در حالی که خیلی ناراحت بودم.

زیارت که تمام شد داشتم می آمدم بیرون که این مصراع سرنی در نینوا می ماند اگر زینب نبود/کربلا در کربلا می ماند اگر زینب نبود در دلم افتاد.

زمزمه کنان و با حال خوشی بیرون آمدم که تلفن زنگ خورد و ما به تهران خوانده شدیم وبقیه شعر را در طول مسیر در قطار نوشتم که البته آنطورکه بیت اول بود، نشد و من هنوز ناراحتم که چرا آن لحظه تلفن زنگ خورد و من نتوانستم با همان حال و هوای خاص شعرم را به پایان ببرم.