معرفت حسینی و عشق کودکانه ای که گره گشا است

خبرگزاری فارس، داراب؛ سمیه انصاری فرد: مشغول تنظیم خبر همایش شیرخوارگان حسینی هستم که تلفنم زنگ می خورد.

یکی از بانوان فعال فرهنگی است.

می گوید: این شبها، حضور بچه های کم سن و سال در مسجد چهارده معصوم، پر رنگ است و برای خدمت در هیأت شوق زیادی دارند.

او که خود از اصحاب مسجد است، ادامه می دهد: از ساعت 5 عصر با وجود گرمای هوا می آیند و به انتظار می ایستند که درب مسجد باز شود; شبها هم تا آخرین لحظه می مانند و خودجوش به امور هیأت می پردازند.

به قدری ذوق دارند که یکی از بچه ها دیشب می گفت: نمی شود نرویم و همین جا در مسجد بمانیم؟ پس از پایان مکالمه، چیزی در دلم می جوشد و با وجود بعد مسافت، فردای همان روز، غروب راهی مسجد چهارده معصوم می شوم.

مسجدی با یک هیأت مشتاق.

مسجدی با خدام نونهال؛ جایی برای توقف و تماشا اشتیاق از نگاهشان می بارد و پر از هر تحرک و نشاط، هر سمت مسجد را احاطه کرده اند.

قد و نیم قد از سر و کول هم بالا می روند و شوق خدمت، لحظه ای رهایشان نمی کند.

آن قدر زنده و پویا هستند که دلم می خواهد ساعت ها به تماشای کارهایشان بنشینم و نظاره گر حرکت خودجوش این کودکان باشم.

جایی که حال خوب شود، جای توقف و تماشا است.

اینجا مسجد چهارده معصوم داراب است؛ هیأت حضرت علی اصغر(ع).