«لیام» کوچولو و زندانی هایی که آزاد شدند

خبرگزاری فارس_تبریز؛کتایون حمیدی: چیزی عزیزتر از آرامش سراغ داری؟ ببین حتی اسم آرامش هم عجیب خوشمزه است، مگه نه؟ یه چیزی شبیه چایی تو استکان های کمرباریک تو سفره عصرونه خونه مادربزرگ، آن هم بعد از یک خواب دلچسب! حالا من این آرامش را در شوق و ذوق مردم پیدا کردم، مثلا وقتی می بینم حال یکی خوب است انگار که یک مرهم قوی روی زخم های باز روانم می کشند.

به خاطر همین همیشه دوست دارم تا کاری کنم که حداقل یک نفر از تَهِ دلش بگوید: ای خدایا شکرت.

باور کنید اگر زمین و زمانه سخت بگیرد ولی در مقابل ما مهر و لبخند در وجود هم بسازیم این روزگار خواهد بود که در مقابل مان زانو خواهد زد.

من مدام اینها را با خودم تمرین می کنم تا ساده شاد باشم و شاد کنم به همین منظور از 8 ماه پیش هم شروع کردم برای عزیز نادیده ام لیام دنیا را توصیف کنم، دوست دارم لیام اممام از اولِ اول دنیا را با همه رنگ هایش بشناسد؛ مثلا بداند وقتی آدم بزرگ شد و غروب هنگامی دلش از خروارها اندوه جهان گرفت به طلوع هم فکر کند.

یا بداند حتما که آدم بد تو این قصه جهان خواهد بود ولی همان آدم بد برای یکی دیگر، آدم خوب می تواند باشد.

می خواهم بداند که یک وظیفه در این دنیای پُرقصه دارد، او باید حامی باشد همانند نامش.