استاد دانشکده ادبیات دانشگاه تهران درگذشت

آزادیان در این بیست و چند سال که می شناختمش هیچ عوض نشد.

سال ها بود که استاد دانشگاه تهران بود اما همان دانشجوی کتاب باره کمال خواه کناره جوی خلوت گزیده گریزرنگ ماند.

- نجیب و بی شیله پیله.

بی حاشیه و بی آزار.

به ظاهر عبوس و دیرجوش اما عمیقا مهربان و خیرخواه.

با طنزی نافذ.

قدری تلخ اندیش و نومیدگونه.

شهرام آزادیان، استاد دانشکده ادبیات دانشگاه تهران درگذشت.

  میلاد عظیمی، پژوهشگر و منتقد ادبی در پی درگذشت این استاد دانشگاه، پنجشنبه، 22 تیرماه در یادداشتی نوشته است: شهرام آزادیان را از وقتی که شناختم- بیست و پنج شش سال پیش- تا امروز که خبر درگذشتش را شنیدم، در جست وجوی کتاب دیدم.

کتاب شناس کاربلد مبرزی بود.

مقام اصلی او گوشه کتابخانه و کتابفروشی و کهنه فروشی بود.

فی الواقع کهنه فروشی ها را شخم می زد.

چاپ های متعدد یک کتاب را می دید و اگر می شد می خرید.

در خریدن کتاب خوب، به قیمت مناسب و ای بسا ثمن بخس، از آیات ربانی بود.

وقتی از کتاب نفیسی که خریده بود یا نشان کرده بود، حرف می زد، چشمانش برق شیطانی می زد.

  اشراف و معرفت عمیقی بر منابع تحقیق و روش درست تحقیق و کارنامه محققان و ایران شناسان داشت.

اصلا در عوالم علامه قزوینی و مینوی و نفیسی و فروزانفر دم می زد.