عزاداری با چاشنی شکنجه

اول محرم فرا رسید و بچه­ ها از همان ابتدا شروع به سینه­ زنی و نوحه­ خوانی کردند و شب­ها از ساعت 8 نیمه شب این کار را ادامه می ­دادند.

هنوز یکی دو روز نگذشته بود که مسئولان عراقی اعلام کردند عزاداری را آهسته بدون سینه ­زنی انجام دهید ولی این طرح از سوی اسرا رد شد.

- اول محرم فرا رسید و بچه­ ها از همان ابتدا شروع به سینه­ زنی و نوحه­ خوانی کردند و شب­ها از ساعت 8 نیمه شب این کار را ادامه می ­دادند.

هنوز یکی دو روز نگذشته بود که مسئولان عراقی اعلام کردند عزاداری را آهسته بدون سینه ­زنی انجام دهید ولی این طرح از سوی اسرا رد شد.

به گزارش ایسنا، محمد رضا مولایی از آزدگان دوران هشت سال دفاع مقدس در خاطره ای از ماه محرم در اسارت بعثی ها روایت می کند: پاییز سال 1362 بود و مثل سال­ های گذشته عاشورای حسینی فرا رسیده بود.

شور و شوق آزادگان در بند برای عزاداری سالار شهیدان و یاران باوفایش در خانهه­ٔ دشمن بعثی حال و هوای دیگری داشت.

از یکی دو هفته قبل از محرم، برادران در بند به فکر زمینه سازی اجرای مراسم افتادند.

ابتدا به مسئولان آسایشگاه ­ها اعلام کردند به عراقی ­ها بگویند که ما عزاداری خواهیم کرد.

عراقی ­ها که از نحوه مراسم اطلاع نداشتند یا خود را به نادانی می ­زدند، به مسئولان ما قول دادند که مزاحم برگزاری مراسم نشوند.