تأثیر کلام در روح و روان کودک/ وجود خشونت کلامی در برخی فرهنگ ها

رییس انجمن مددکاران اجتماعی ایران گفت: بیان عباراتی همچون کودک تا کتک نخورد تربیت نمی شود یا گذشتگان ما را می زدند ما هم باید کودکمان را درست تربیت کنیم مصداق کودک آزاری است.

- به گزارش خبرنگار مهر ، حتماً تاکنون با والدینی مواجه شده اید که در هنگام دیدن خطایی از فرزندشان دعوا کردن را بهترین راه برای اصلاح رفتار می دانند.

معمولاً این دعوا کردن با توهین و تحقیر است و حتی گاهی با تنبیه بدنی و کتک زدن کودک هم همراه می شود.

اما خشونت کلامی علیه کودکان به تنهایی نوعی کودک آزاری است.

درست است که در تربیت برخورد جدی کلامی کلامی، تذکر و و مواخذه کلامی هم وجود دارد اما باید دقت کرد که این تربیت به خشونت علیه کودک منجر نشود.

سید حسن موسوی چلک رییس انجمن مددکاران اجتماعی ایران در گفت وگو با خبرنگار مهر با اشاره به اینکه وجود تفاوت های فرهنگی در این موضوع بسیار مهم است؛ گفت: بین جدیت و خشونت فرق زیادی وجود دارد.

بسیاری از مواقع ما داریم که می گویند (کودک کتک نخورد آدم نمی شود) یا (تا نباشد چوب تر فرمان نبرد گاو و خر)؛ به هیچ یک از این ها در الگوهای تربیتی اشاره نمی شود.

وی با این اینکه رفتار قاطع و جدی با اعمال رفتار خشونت آمیز و تنبیه بسیار متفاوت است؛ گفت: این نگاه که کودک یک ملک شخصی است و باید آزادانه با او برخورد کرد.