روایتی شنیدنی از اولین روز محرم در نوفل لوشاتو

امام داخل اتاق تسبیح به دست گوشه ای ایستاده بودند.

ذکر می گفتند.

خوب که گوش دادم، السلام علیک یا اباعبدالله و علی الارواح التی زمزمه ای بود که بر لب هایشان نقش بسته بود.

- اما دور از وطن، رهبری نهضتشان را عهده دار بودند.

نه مبارزه و نه هیچ امر دیگری ایشان را از ذکر و عبادت دور نکرده بود و نمی کرد.

مرحوم حجت الاسلام والمسلمین اسماعیل فردوسی پور در خاطره ای به اولین روز ماه محرم و توجه خاص و ویژه امام به آن اشاره و چنین نقل کرده است: روز اول محرم در نوفل لوشاتو مصادف بود با اولین شبی که مردم ایران در ‎ ‎ پشت بام ها تکبیر می گفتند.

همان شب شخصی از تهران تلفن زد و گفت گوشی را ‎ ‎ می گذارم کنار پنجره تا صدای تکبیر مردم را که با گلوله مخلوط شده بود بشنوید صدا را ‎ ‎ ضبط کرده خدمت امام بردیم.

امام در داخل اتاق تسبیح به دست در حال ایستاده ‎ ‎ مشغول ذکر بودند و زیارت عاشورا می خواندند.

در حالی که ما متوجه مسائل ماه محرم ‎ ‎ نبودیم، ایشان در سرزمینی زیارت عاشورا می خواندند که شاید برای اولین بار در آنجا ‎ ‎ خوانده می شد.

برشی از کتاب برداشتهایی از سیره امام خمینی؛ ج 3؛ ناشر: عروج؛ چاپ ششم (1392)، ص 41