عاشقانه های عمو پرویز با فرزند خلبان شهید در کلاس هوشبری

خبرگزاری فارس-همدان، سولماز عنایتی: دانشگاه دنگال و کلاس های پشت هم و ساعت آموزش، عمو پرویز و لباس پرواز و دانشجوی هوشبری؛ همگی تکه هایی از پازل ساعت و دقیقه امروز بودند.

پازلی که در قوس و برآمدگی های یکدیگر قشنگ چفت شد و تصویری از عشق به جا گذاشت.

تصویری که عمو پرویز و آسمان و آرزوی دیرینه نقش اصلی را بازی می کردند اما بازیگردان دل بود.

آری؛ اینجا دانشگاه علوم پزشکی همدان، پشت دَر کلاس شمار 6 دانشکده پیراپزشکی، دل بازیگردان سکانسی از رفاقت و اشک و یک دنیا عشق شد و پرده اول برای همیشه مانا.

حالا اگر ترسیم پرده اول را خواسته باشید، خلاصه می شود در دیدار یکهویی و یک آغوش جانانه و چشمه جوشان چشم، درست به وقت درس و مشق سال دومی های رشته هوشبری.

عمو پرویز بی هوا و سرزده در می زند و با لباس پرواز وارد کلاس می شود، همه به احترام عمو از جا بلند می شوند و مات و مبهوت می مانند، انگار تنها یک نفر از اهالی کلاس هوشبری می داند ورود عمو پرویز وسط درس بیمار کی به هوش می آید؟ چرا و به چه علت است.

گویی ورود امیر سرتیپ دوم پرویز مرادبکی، فرمانده پایگاه سوم شکاری شهید نوژه  همدان از عجایبی است که چند و چونش را فقط دل داند و باز هم دل داند و او.