چه کسی تیزهوش است؟

جداسازی محل تحصیل دانش آموزان بر اساس هر تعریف و خوانشی از هوش، نه تنها نادرست است بلکه دربردارنده آثار سوء فرهنگی، روانی و اجتماعی است و اتفاقاً خسارت وارده بر روح و روان فارغ التحصیلان مدارس دستچین شده ای مانند سمپاد کمتر از بازماندگان و بازندگان آزمون ورودی این مدارس نیست.

- عصر ایران؛ دکتر مرتضی نظری (عضو هیأت مدیره انجمن علمی هوش و استعداد ایران) - آنچه امروز در مدارس و خانواده ها بر سر انتخاب نوع مدرسه، انتخاب رشته و کلاس های تابستانی جریان دارد همه و همه برآیند تعریف نادرست از هوش و مسیر و نقشه اشتباهی است که برای استعدادیابی و سنجش هوش کودکان و نوجوانان طی می کنیم.

 هم خانواده ها و هم نظام رسمی آموزش کشور در این به انحراف کشیده شدن مسیر طبیعی رشد و شکوفایی استعداد فرزندان کشور سهیم اند و البته سهم نظام آموزشی قابل مقایسه نیست.

  تعریف کلاسیک هوش که تمام ظرفیت فرد را در IQ خلاصه می کند نه تنها کافی و پاسخگو نیست بلکه مأموریت اصیل مدرسه و نهاد خانواده را به آشفتگی دچار کرده.

مدارس ما حافظه را به اوج فربگی می رسانند و مجالی برای رشد و بلوغ هیجانات و عواطف نمی ماند.

میوه چنین رویکردی رقابت است و دیگر هیچ.

در سایه چنین تفکری اثری از همدلی، همکاری و دیگران را دیدن نمی ماند.