چشم «سیستو» در انتظار حقابه هیرمند خشکید

اهالی روستاهای مرزی سیستان می گویند توفان شن و نمک، خاک گور هامون خشکیده است و سرفه امان شان را می برد.

- شرق؛ مریم شکرانی حمله شده .

به روستای ساسولی حمله شده.

فریاد و همهمه در زوزه شن باد می پیچید و صدای تیر قطع نمی شد.

سورجان از لای نی های بلند پرده حصیری، سایه های شتابان زیر ستیغ آفتاب را به یاد می آورد و پاجامک گشاد مردان که در باد تقلا می کرد و کفش های کهنه خاک آلودی که هراسان می دویدند.

مرغ و خروس ها وحشت زده، قیل و قال می کردند و پارس سگ ها یکسره شنیده می شد.

سورجان از وحشت درجا میخکوب شده و نمی دانست ماجان و لالو را به بغل بگیرد و از خانه کاهگلی بی در و پیکرش فرار کند یا خانه پناه اوست و اگر به جاده های خاکی بزند، با کابوس موتورسواران طالب و پرچم های سیاه و سفیدشان مواجه می شود؟ ساسولی درست بیخ گوش مرز افغانستان است و حالا از تابستانی که کابل به دست طالبان سقوط کرد، حدود دو سالی می گذرد.

مرزنشینان ایران می گویند که بارها سایه های سیاه طالبان را از آن سوی نوار مرزی دیده اند.

اوایل خرداد بود و آن روز از ساعت 10 صبح تا بعد از ظهر صدای تیر و رگبار می آمد.

سه روز قبل از آن، موتورسواران طالب با دبه های زرد رژه رفته بودند، دبه هایی که می گفتند حقابه سیستان از رودخانه هیرمند را در آن ریخته اند؛ اما مرزنشینان ایران به خوبی می دانند ک