واکنش حاج احمدآقا به خبر بیماری امام/ او بیماری را چگونه روایت می کند؟

همه حواس ها به قلب امام بود.

از نجف و قم گرفته تا تهران.

غافل از آنکه سلول های سرطانی بی سر و صدا می تاختند و پیش می رفتند.

بی آنکه حتی سر سوزنی خم به ابروی حضرت روح الله وارد کنند.

- یکباره اما ورق برگشت.

آنها وقتی تجمع اصلی شان شکل گرفته بود خود را نمایاندند.

حالا دکترها باید به سید احمد آقا این خبر تلخ را می رساندند اما چگونه؟ و اعضای دیگر شورای ‎ ‎ انقلاب بودند که به قم آمدند.

مشورت کردیم و تصمیم بر این شد که امام به ‎ ‎ تهران بیایند که شبانه با ماشین به تهران منتقل شدند.

یادم هست که آن شب هم ‎ ‎ هوا خیلی سرد بود.

به هر حال؛ در بیمارستان قلب تهران حال ایشان نسبتا بهتر ‎ ‎ شد و سرانجام قضیه منجر به این شد که امام به جماران تشریف آوردند.

‎ ‎ خلاصه از این نگرانی ها قبلاً هم داشتیم، سالی یکدفعه، دوسالی یکدفعه، ایشان ‎ ‎ ناراحتی قلبی پیدا می کردند که البته شدید نبود و ما هم در نظر نداشتیم که ‎ ‎ دوستان امام را بیازاریم و خبر کسالت ایشان را به دوستانشان بدهیم.

چون ‎ ‎ می دیدیم که دشمنان امام خوشحال می شوند و دوستان امام متاثّر؛ و ‎ ‎ چنین چیزی صحیح نیست.

عشق مردم به امام خیلی زیاد بود.

از اول هم ‎ خیلی ها می گفتند که: امام مریضند، یک یا دو ماه دیگر می روند و بعد از امام ‎ ‎ هم دیگر معلوم نیست چه بشود! از س�