بیا که آینه روزگار زنگاری ست/یک نفر مانده از این قوم که برمی گردد

نیمه شعبان و مفهوم انتظار یکی از مواردی است که بسیاری از شاعران داخلی و بین الملل این سعادت را داشتند تا بتوانند حداقل یک غزل یا حتی رباعی بسرایند.

- به گزارش خبرنگار مهر ، سرودن شعر برای امامان و معصومین سعادت می خواد و این سعادت نصیب هر کسی نمی شود.

به نوعی فضیلت محسوب می شود.

سرودن شعر هنر کلامی است که دارای آثار مثبت و سازنده فراوانی است.

ائمّه اطهار، پیش گامان شعر حکیمانه بوده اند، در مواردی برای بیان حقایق، گاهی در قالب مواعظ و گاهی نیز در ستایش مکارم اخلاقی و نکوهش رذائل، شعر می سرودند.

هنر شعر سرودن به برخی از شیعیان نیز عطا شده است.

شعر دینی و مذهبی، با بهره گیری از وحی الهی، گفتار و رفتار پیامبر اسلام و اهل بیت (ع) شعری پایدار و جاویدان خواهد بود؛ چون از شریعت جاویدان و ابدی اسلام الهام گرفته است.

شاعر اهل بیت با یادآوری فضائل و تعظیم شعائر الهی، عموم مردم را به الگوگیری از بزرگان دین فرا می خواند و با هنر ماندگار شعر، محبت این چهره های ماندگار الهی را در دل انسان ها جای می دهد.

به همین دلیل، امامان معصوم: از شاعران اهل بیت (ع) ستایش می کردند.

نیمه شعبان و مفهوم انتظار یکی از مواردی است که بسیاری از شاعران داخلی و بین الملل این سعادت را داشتند تا بتوانند حداقل یک غزل یا حتی رباعی بسرایند.