«دکترین یک لیوان آب» چه بود؟

کام جویی جنسیِ مکرر در دوران مبارزه، جدا از اینکه وقت گیر است، در مجموع مشی مساعدی برای ایجاد سرسختی، که لازمه انقلابی گری است، محسوب نمی شود.

- اما زهد سیاسی کمونیست های انقلابی دلیل دیگری هم داشت.

لذت جویی جنسی تا حد زیادی با مصرف گرایی گره خورده است.

  عصر ایران - دکترین یک لیوان آب (One Glass of Water Doctrine) عبارتی است در اشاره به عقیده کمونیست های انقلابی در مراحل نخستین انقلاب روسیه و انقلاب چین که می گفتند یک کمونیست خوب باید به میل جنسی آن گونه بنگرد که گویا اهمیتی بیشتر از یک لیوان آب ندارد.

  سبک زندگی زاهدانه لنین و مائو - رهبران انقلاب روسیه و انقلاب چین - نقش موثری در نفی پرداختن مفصل به لذت جنسی داشت.

   حتی استالین نیز دیکتاتوری بود که از زن بارگی پرهیز می کرد و اطرافیان نزدیکش در کرملین، اکثرا مرد بودند.

برخی از مورخان، محیط کار و زندگی استالین را بیش از حد مردانه توصیف کرده اند.

  به طور کلی سوسیالیست ها و کمونیست ها و مارکسیست هایی که عملا انقلابی بودند، به دلیل پای بندی به منطق مبارزه ، نوعی زهد جنسی را تجویز و ترویج می کردند.

انقلابی گری و مبارزه راستین با غرق شدن در کام جویی جنسی منافات دارد.