روایت دنیای واگو نشده در دل رسوم نوروزی از مقدمات نوروز تا هفت سین

رسوم نوروزی هر کدام حرکتی نمادین هستند که در پس نگاه اول و گونه ظاهر، دنیای واگو نشده را در دل خود جای داده اند.

- به گزارش خبرگزاری فارس از اصفهان، در جست و جوی امید، باید سری به دیرینه جشن ها و اساطیر کهن هر ملت زد و با جستاری چند، به جایگاه امید در این فرهنگ های مصور پی برد.

چرا که این جشن ها و اساطیر، عموماً پایان فصلی و یا آغاز دگرگونی را پاس می نهند.

در میان تمام این جشن ها نوروز چیز دیگری است، که خاستگاه اصلی آن ایران است و از هزاره های دور، حکایتی است گفتنی که تا بدین روز نیز حرف هایی در دل خود نهان دارد و تو آن قدر از او درمی یابی که بجویی.

این جشن اساطیر کهن، رفته رفته به دیگر دیارها نیز راه جست و اینک با همین نام و عنوان، بر تارک فرهنگ ملل متفاوت می درخشد و حال به جاست که پیوندش را با امید نشان دهیم.

  نوروز، روز امید آغاز نوروز، مصادف است با اول ماه و اول سال که این دو، نوید دهنده شادی و نور و نشاط هستند و چه زیبا که این آغاز، مصادف با رویش نیز باشد.

اول هر ماه و هر سال، برای آنان که اعتقاد دینی داشته اند، همواره مقدس و مورد احترام بوده و چه جالب که اسلام نیز این دو را گرامی داشته است.

نوروز هنگامی است که روزگار کهن، زندگی را از سر می گیرد و زمانه و آنچه در اوست، نو می شود؛ حیاتی نو در جسم خاک دمیده می شود و درخت، از این حیات �